Jednak większość laleczek zamieszkiwała domki z tekturowych pudeł, wyposażone w meble i sprzęty wykonane z pudełek po zapałkach, papieru kolorowego i skrawków tkanin. Producentem samych lalek była warszawska Spółdzielnia Pracy „Estetyka”, która rozpoczęła działaln ość w latach 50. jako wytwórnia smoczków dla niemowląt. Główną częścią muzeum jest fabryka, w której do 2010 roku produkowano mi.in. zapałki z popularnej serii Black Cat. W muzeum można obejrzeć zabytkowy park maszynowy oraz prześledzić cykl produkcyjny od korowania drewna przez wytwarzanie patyczków, po pakowanie zapałek do pudełek oraz najstarszy zabytek polskiej kinematografii Dlatego tak ważne jest odpowiednie segregowanie odpadów w domu. Warto zatem pamiętać, że kartony po mleku lub soku wyrzucamy do pojemników lub worków na metale i tworzywa sztuczne – kolor żółty. Wyrzucenie ich do odpowiedniego kosza sprawia, że mają znacznie większą szansę na recykling. Jak zrobić domek z pudełek po zapałkach? Kup teraz na Allegro.pl za 16 zł - Pudełka po zapałkach - PRL różne (14433713998). Allegro.pl - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! Znaleźliśmy 648 ogłoszeń. Damy Ci znać o nowych ogłoszeniach, które do niego pasują. Jedyne na aukcjach w Polsce ! Pudełko Polski Monopol Zapałczany 1925. Pudełko zapałek prl duże. Nowe. Kolekcja pudełek zapałek. Stare pudełka po zapałkach kolekcja 32szt. zbieranie grzybów. ★★. mariola1958. ? pęcherzyki od znoju. Lista rozwiązań dla określenia zbieranie etykiet z pudełek od zapałek z krzyżówki. b0Zd. Puszki, butelki, pudełka – codziennie mnóstwo takich przedmiotów wyrzucamy do kosza. Warto jednak wiedzieć, że dzięki ich wykorzystaniu możemy stworzyć wiele finezyjnych dekoracji. Przyjrzymy się, jakie ozdoby można wykonać przy pomocy pudełek po zapałkach. Pudełko po zapałkach Tego opakowania najczęściej pozbywamy się zaraz po zużyciu zawartości. Istnieje wiele sposobów na to, jak je wykorzystać do tworzenia przemyślnych dekoracji. Ich zaletą jest fakt, że tego typu ozdoby mają unikalny charakter, dzięki czemu wzbogacone nimi wnętrze staje się unikalne. Miniaturowe pudełka dają możliwość tworzenia wielu kombinacji, a jako materiał dekoracyjny są łatwe w obróbce. Pudełeczko na biżuterię Pudełka po zapałkach są zazwyczaj małych rozmiarów, dlatego są idealne przechowywania niewielkich przedmiotów, takich jak biżuteria, koraliki lub drobne elementy do produkcji bransoletek. Aby całość dekoracji miała ciekawą formę, możemy stworzyć minisekretarzyk. Pudełka sklejamy łącząc ścianki, tak aby uzyskać pożądaną figurę. Następnie stworzoną konstrukcję malujemy farbą, oklejamy kolorowymi gazetami lub ozdabiamy techniką decoupage`u. Kiedy korpus jest gotowy, doczepiamy kawałki drutu, spinki lub wystrugane patyczki, które będą stanowić nóżki. Ważne jest, aby były one stabilne, dzięki czemu sekretarzyk będzie można postawić na półce lub stole. Do jego szuflad z pojedynczych pudełek możemy włożyć kolczyki, pierścionki oraz wszelkiego typu drobiazgi. Sekretarzyk będzie stanowił gustowny detal w przestrzeni wnętrza. Akcesoria a`la dom lalek Osoby posiadające zdolności manualne mogą pokusić się o zrobienie z pudełek innych miniaturowych mebelków, które mogą zaakcentować charakter pomieszczeń w stylu romantycznym, tradycyjnym lub vintage. Łatwość obróbki pudełek sprawia, że w prosty sposób pracą naszych rąk może powstać małe dzieło sztuki. Jeśli będziemy tworzyć więcej ozdób tego rodzaju, warto zaopatrzyć się w przydatne akcesoria: kolorowe papiery, gazety, lakier, np. do paznokci, klej, włóknina, karton, druciki, koraliki, farby itp. Ścienna ekspozycja kolekcji Zbiory kolekcjonerskie można w prosty sposób przechowywać w pudełkach, ponieważ ich wymiary i kształt pozwalają na włożenie do nich znaczków, monet oraz różnego rodzaju małych przedmiotów. Aby wykonać taką dekorację, sklejamy ze sobą boczne ścianki pudełek, formując je w kształt np. kwadratu. Następnie malujemy je farbą, by pasowały do aranżacji wnętrza. Na koniec do szufladek wkładamy ulubione drobiazgi. Tym sposobem uzyskujemy ścienną kompozycję, która będzie posiadać indywidualny charakter. Możemy ją również oprawić w ramę, aby nadać jej elegancki wygląd. Dekoracje świąteczne Ozdobione pudełka sprawdzą się również w czasie świąt. Przy ich pomocy stworzymy oryginalny kalendarz adwentowy, do którego możemy ku uciesze najmłodszych włożyć czekoladki lub inne łakocie. Ręcznie zrobiony kalendarz można następnie komuś podarować. Praca nad takimi ozdobami to świetna okazja do spędzenia czasu z dziećmi oraz pobudzenia ich kreatywności. Przedstawione propozycje to tylko kilka wartych wykorzystania pomysłów – wszystko zależy do naszej wyobraźni. Pudełka znajdują szereg zastosowań. Są także świetną alternatywą dla tradycyjnych dekoracji, zwłaszcza że nie wymagają dużego nakładu kosztów. Samodzielnie stworzymy małe i gustowne ozdoby, które z łatwością dopasujemy do dowolnej aranżacji wnętrza. Legenda głosi, że jedne z najpopularniejszych zabawek świata powstały właściwie przypadkiem. Trudno to wykluczyć, bo większość z dobrych rzeczy na tym świecie zawdzięczamy właśnie przypadkowi. W roku 1953 córka współwłaściciela firmy Lesney, Jacka Odella, otrzymała zakaz przynoszenia do szkoły zabawek – no chyba, że mieszczących się w pudełku po zapałkach. Firma Lesney produkowała metalowe zabawki już od kilku lat, od roku 1947. Żadna z nich jednak nie zmieściłaby się do rzeczonego pudełka. Inżynier Odell przeskalował więc plany walca drogowego, który akurat produkowano, i na ich podstawie wykonał małą wersję, która do pudełka zapałek się mieściła. Mały walec przyniesiony przez pannę Odell spodobał się wszystkim dzieciom, zaradny tatuś postanowił więc pogadać ze wspólnikami. I tak właśnie powstały Matchboxy. Poza nazwą dosłowność wyrażała się w wielkości i kolorystyce pudełek, jako żywo przypominających ówczesne angielskie pudełka zapałek. Pierwsze zabawki oczywiście nie przypominały w niczym dzisiejszych, na serię składały się wspomniany już walec drogowy, wywrotka, betoniarka i ciągnik. Wszystkie były mniejszymi wersjami zabawek produkowanych przez Lesneya. Wykonywano je ze specjalnie opracowanego stopu zwanego Zamac, czyli 94% cynku, 4% aluminium i 1% magnezu. Odlewy z czystego cynku, używane przez konkurencję od czasów przedwojennych, miały wiele wad i potrafiły pękać na kawałki. Koła początkowo także odlewano z metalu, lżejsze – plastikowe – pojawiły się w roku 1958. Powiedzmy szczerze – z dzisiejszego punktu widzenia pierwsze Matchboxy były toporne, wręcz prymitywne. Ledwo przypominające pierwowzór odlewy karoserii, pozbawione oszklenia i wnętrza trudno nazwać dokładnymi kopiami. Jednak w miarę rozwoju technologii – i pod wpływem konkurencji – w latach sześćdziesiątych samochodziki zaczęły się zmieniać. Pojawiły się plastikowe szyby i wnętrza – początkowo formowane próżniowo, później (i aż do dzisiaj) produkowane metodą wysokociśnieniowego wtrysku. Poprawiła się jakość lakieru, papierowe naklejki zastąpiono kalkomaniami lub sitodrukiem, standardem stały się otwierane drzwi i klapy. Prawdziwa rewolucja nadeszła jednak w roku 1970 wraz z wprowadzeniem serii „Superfast”. Grube osie zastąpiono w niej cieniutkimi, a wąskie koła szerokimi „slickami”. Opracowano także „zawieszenie” w postaci elastycznej blaszki mocującej ośki do podwozia. Te autka naprawdę były szybkie, dobrze trzymały się podłoża, a dzięki zawieszeniu realistycznie uginały się pod naciskiem. Lesney błyskawicznie rozbudował też serię akcesoriów – torów wyścigowych, garaży, stacji benzynowych itd. Na podłodze można było więc stworzyć całe samochodowe miasteczko. Rozwijano też inne serie modelików – największą popularnością cieszyły się „Models of Yesteryear”, czyli samochody zabytkowe z początków XX wieku, większe od zwykłych Matchboxów i trochę staranniej wykonane. Lata siedemdziesiąte były więc dekadą sukcesu, ale tylko pozornie – ogromna sprzedaż nie przełożyła się na zyski z powodu przeinwestowania i ogólnie nienajlepszej koniunktury. Marnym pocieszeniem był fakt, że najwięksi konkurenci też nieźle ucierpieli. W czerwcu 1982 roku Lesney ogłosił bankructwo. Firmę przejęła azjatycka korporacja Universal Toys przenosząc większość produkcji do fabryki w Makao, a następnie w Szanghaju i Hong Kongu. Ostatecznie w roku 1997 Matchbox przeszedł w ręce największego dotychczas rywala, amerykańskiego Mattela, czyli producenta równie popularnej serii Hot Wheels. Amerykanie wpadli na świetny pomysł „powrotu do korzeni”, podnieśli jednak znacznie jakość wykonania. Dzisiaj, kiedy w każdym dużym sklepie stoi wielki pudło z kompletną serią Matchboxa, możemy tylko powspominać dawne czasy, gdy w PRL zabawki z Zachodu „zdobywało się” w Pewexie albo w komisie. Posiadanie kolekcji Matchboxów w liczbie powyżej 10 dawało ogromny szacunek w szkole, a handel wymienny kwitł na dużą skalę. A Matchbox to tylko część – ważna, ale jednak tylko część – całej historii małych samochodzików. O innych kultowych seriach opowiemy przy następnej okazji. Tekst: Bartosz Ławski, zdjęcia: internet. Więcej o modelach samochodów przeczytacie tutaj Jeśli podoba Ci się Overdrive i to co robimy, to możesz nas wspierać za pośrednictwem serwisu PATRONITE. Uzyskasz dostęp do dodatkowych materiałów i atrakcji. Dla wspierających fanów przewidujemy między innymi: dostęp do zamkniętej grupy na facebooku, własny blog na naszej stronie, gadżety, możliwość spotkania z naszą redakcją, uczestniczenie w testach. Zapraszamy zatem na nasz profil na PATRONITE. Fenek 25 kwietnia, 2022 9:50 am Warszawa oczami „zjadacza lodów” i „zabawki nie do zabawy” Cześć! Jak dobrze, że już jesteś, nie mogłem się doczekać, aż wrócisz. Chciałem Ci teraz opowiedzieć o tym, jak to Fenia odznaczyła mnie Orderem Najlepszego Brata pod Słońcem. Nie spodziewałem się tego, serio, no ale przyznać muszę sam przed sobą, że chyba raczej zasłużyłem… A teraz o wszystkim opowiem Ci od samego już wiesz, tym razem za cel podróży obraliśmy Warszawę. Po wizycie w Łazienkach Królewskich Fenia błagała rodziców, abyśmy odwiedzili Muzeum Domków dla Lalek. „To jest obowiązkowa pozycja podczas zwiedzania Warszawy” – argumentowała Fenia. „Jest tak ważna jak te Łazienki” – oznajmiła z powagą. „Tak, na pewno” – pomyślałem, ale nie powiedziałem tego na głos, bo pamiętam, jak Fenia wspierała mnie, kiedy przekonywałem rodziców do zobaczenia Stadionu Narodowego. Jednak propozycja oglądania jakichś starych lalek i ich domków średnio mi się podobała, wolałbym zobaczyć makietę kolejową! Mama popatrzyła na tatę i zapytała, czy znajdziemy w planie trochę czasu na dodatkową atrakcję. Tata spojrzał na Fenię patrzącą wzrokiem głodzonej wiewiórki i odrzekł: „Jeśli zdecydujemy się na Muzeum Domków dla Lalek, prawdopodobnie nie zdążymy zobaczyć makiety kolejowej. Musimy zatem zdecydować się na jedną z tych atrakcji” – powiedział tata. „Chętnie zobaczę Muzeum Domków dla Lalek. Przypomnę sobie, jak byłam małą dziewczynką!” – powiedziała mama. „Ja też mogę je obejrzeć” – oznajmiłem, a Fenia w tym momencie popatrzyła na mnie ze zdziwieniem. Chyba nie wierzyła, że interesują mnie jakieś stare lalki. Tata na to z lekką nutą rozczarowania odrzekł: „Zatem decyzja zapadła – skoro większość woli odwiedzić Muzeum Domków dla Lalek, to tam właśnie się udamy. Ale najpierw idziemy na lody.”. Fenia pisnęła z radości. Po chwili namysłu podeszła do mnie i cmoknęła mnie w policzek, który szybko wytarłem z głośnym: „Bleeee…”. Szliśmy zatem powoli w kierunku Muzeum Domków dla Lalek jedząc lody i oglądając Warszawę. Po drodze bawiliśmy się w grę słowną „Wąż” – polegała na tym, że trzeba podać jakąś nazwę – na przykład rzeczy. Kolejna osoba musi podać nazwę czegoś, co zaczyna się na ostatnią literę wyrazu poprzednika. Aby było trudniej, musiały to być nazwy rzeczy, które spotkaliśmy po drodze. I tak spacerowaliśmy, rozglądaliśmy się, wykrzykując co jakiś czas: Wieżowiec! Cukiernia! (to oczywiście Fenia), Aleja! Autobus! Sklep! Przystanek! Kamienica! Ambulans! Samochód! Dom! Most! Tramwaj! … i tak dalej, aż dodarliśmy do celu, czyli Muzeum Domków dla Lalek. Fenia była tak podekscytowana, że zapomniała wytrzeć buzię ubrudzoną lodami i w dodatku pchała się bez biletu do środka. W końcu znaleźliśmy się we wnętrzu muzeum, legalnie oczywiście, czyli po opłaceniu biletu wstępu. Fenia oszołomiona zastanym widokiem nie wiedziała, od czego zacząć. Pełno tu było domków dla lalek, w których widać było poszczególne pomieszczenia, zupełnie jak w normalnym domu. Na przykład w jednym z nich był pokój dziecięcy, w którym lalki-dzieci bawiły się ze sobą. W innym ładnie urządzona sypialnia służyła właśnie jednej z lal do wypoczynku. Dalej była szkoła, gdzie lalka – nauczycielka prowadziła właśnie lekcję dla lalek-dzieci. Wszystkie mebelki i drobiazgowe wyposażenie wyglądały jak prawdziwe, tylko były po prostu bardzo maleńkie. Mama przystanęła nieopodal podziwiając misternie wyrzeźbione krzesełka i stół w jednej z jadalni. Tata – który o dziwo wcale nie wyglądał na znudzonego – przyglądał się powozowi, który miał załadowany dach stertą bagaży. Moją uwagę przykuł sklep mięsny, tzn. oczywiście taki dla lalek. Za ladą nie tylko znajdowała się lalka-sprzedawczyni, ale również różne mięsne specjały. Ktoś naprawdę musiał się napracować, żeby to wszystko wykonać z taką dokładnością! Gdy skończyliśmy zwiedzanie i wyszliśmy z powrotem na ulice Warszawy, Fenia nie do końca wyglądała na zadowoloną. „Feniu, wszystko w porządku?” – zapytała mama z troską w głosie. „Średnio” – odpowiedziała Fenia kręcąc nosem. „Nie podobało Ci się w muzeum?” – spytał tym razem tata. „Podobało, podobało. Ale kto wymyślił te szyby? Dlaczego nie można troszeczkę się pobawić tymi lalkami i domkami? Zabawki, którymi nie można się bawić – też coś!” – prychnęła niezadowolona. „Feniu, to jest muzeum, zatem szyby są po to, aby chronić eksponaty przed zniszczeniem. A w tym wypadku eksponatami są właśnie domki dla lalek.” – tłumaczy mama. „Ale jak bym tylko zaprowadziła lalkę do kuchni, żeby upiekła ciasto dla gości i potem razem z nimi je zjadła przy tym ślicznym białym stole. I nic bym nie zniszczyła” – upierała się Fenia. Mama na to odrzekła: „Gdyby wszystkie dzieci bawiły się nimi podczas zwiedzania, mogłyby nie przetrwać długo w dobrym stanie i nikt by nie przyszedł na taką wystawę.”. Fenia westchnęła tak ciężko, jakby obok zaparkowała lokomotywa. Najwyraźniej zrozumiała, co do niej mówi mama, ale nie poprawiło jej to humoru. W tym momencie wpadłem na pewien pomysł… Po powrocie do domu w Słonecznej Krainie pojechałem z tatą na zakupy. Szybko zabraliśmy co trzeba i poszliśmy zapłacić. Przy kasie panie sprzedawczynie często zostawiają puste pudełka kartonowe dla klientów, aby mogli sobie ich użyć do spakowania zakupów, gdy np. nie ma się przy sobie odpowiedniej torby. Pomogłem tacie przy pakowaniu, a potem schyliłem się i poszukałem solidnego pudła w dobrym stanie. Znalazłem. Tata tylko spojrzał na mnie i puścił do mnie oko. Chyba domyślał się, co zamierzam – w końcu kiedyś razem własnoręcznie zrobiliśmy zagrodę dla dotarliśmy do domu, poszedłem do mamy, która właśnie czytała książkę w salonie i zapytałem, czy ma jakieś puste pudełka. Mama odłożyła lekturę i spytała: „Do czego potrzebujesz puste pudełka, Fenku?”. „To jest misja DOM DLA LALEK, mamo. Dla Feni. Potrzebuję mebli i sprzętów domowych i pomyślałem, że pudełka się do tego nadadzą” – odpowiedziałem. Mama uśmiechnęła się, odłożyła książkę i powiedziała: „Chodź ze mną. Poszukamy razem”. Pobuszowaliśmy w różnych szafkach i niedługo potem miałem już przeróżnej wielkości i kształtu pudełka i pudełeczka: po herbacie, po zapałkach, po mydełku, po kremie do twarzy i paście do zębów, po twarożku, po soczku i wiele innych. Miałem też bibułki, kawałki kolorowych papierów, a nawet zakrętki od butelek, które miały służyć za miseczki i talerzyki. Zabrałem się do pracy – wyciąłem w dużym kartonie drzwi i okna. Z kawałków kartonu przy pomocy kleju wykonałem ściany wewnętrzne, tworząc w ten sposób różnej wielkości pomieszczenia. Potem rozpocząłem meblowanie: rząd szafek w kuchni (piekarnik namalowałem flamastrem), stół, pufki przy stole z pudełek po zapałkach. W łazience za wannę służyło białe pudełko po twarożku. Pracowałem długo i wytrwale. Na koniec przyjrzałem się domkowi – byłem z niego zadowolony. Nie był jeszcze skończony, ale postanowiłem, że resztę wykonamy wspólnie z Fenią – w końcu to JEJ LALKOM ma się podobać dom, hihi! Poszedłem do jej pokoju i w progu zawołałem: „Fenia, szykuj swoje najmniejsze lalki. Czeka je przeprowadzka!”. Fenia popatrzyła na mnie i szeroko otworzyła buzię. „Czy to jest domek? – zapytała. „Tak, domek dla lalek, trochę podobny do tych z wystawy” – odparłem. „Fenku! Zrobiłeś go sam? Dla mnie?” – Fenia nie ukrywała zaskoczenia. „Tak dokładnie, to dla tych twoich lalek, ty się nie zmieścisz. Ale musimy go jeszcze dopracować – pomalować ściany, położyć dywany z papieru do pakowania prezentów, umeblować sypialnię, zrobić wszystkie potrzebne sprzęty. Z modeliny zrobimy jedzenie dla lalek: pomarańcze, jabłka, chleb – przecież muszą coś jeść. Zabierajmy się do pracy, dostałem od mamy różne przydatne materiały”. Wspólnie pracowaliśmy aż do wieczora, ale efekt był całkiem ładny. Na koniec Fenia mogła wprowadzić swoje lalki, które mogły piec te swoje ciasta i je zjadać przy stole z pudełka po herbacie. „Fenku, jesteś najlepszym bratem” – powiedziała szczerze Fenia, po czym podeszła do mnie, cmoknęła mnie w policzek (powstrzymałem się od „Bleee…!”, bo nie było nikogo z dorosłych w pobliżu) i wręczyła mi order, który musiała na boku po cichu zmajstrować, gdy byłem zajęty czymś innym. Order głosił, iż jestem Najlepszym Bratem pod Słońcem. Cóż, to było całkiem miłe. I miło było widzieć, że Fenia cieszy się z domku, który dla niej zrobiłem. Rodzeństwo czasem jest sobie bardzo potrzebne. O książceFenek dorasta i już jako uczeń wyrusza na wyprawę po Polsce. Towarzyszy mamie, która pięknie śpiewa podczas koncertów organizowanych przez niezawodnego tatę. Nie zabraknie też młodszej siostry Feni, wiernego przyjaciela Maksa, dziadka i babci oraz kilku nowych, interesujących które przytrafiają się Fenkowi mogą przydarzyć się każdemu dziecku. Niektóre są zabawne, inne zmuszają do refleksji, czasem bywa niebezpiecznie. W każdym nowym miejscu Fenek chce przeżyć jak najwięcej, dowiedzieć się nowych rzeczy, doświadczyć nieznanych przeżyć. Jest to możliwe, bo podróżuje po jednym z najpiękniejszych krajów Europy, w którym historia i przyroda przeplatają się i tworzą wspaniałą całość. Pamiętniki Fenka przeznaczone są dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym, ale przygody zaciekawią również starszych czytelników Od autora„Niezapomnianych podróży z Bliskimi po Ojczyźnie powinno doświadczyć każde dziecko. Będzie to kapitał, który zaprocentuje w dorosłym życiu. Wyrośnie z niego ciekawość świata, pewność siebie i poczucie przynależności do kraju, w którym przyszło się na świat. Fenek odwiedza duże miasta i niewielkie miejscowości. Udowadnia, że wszędzie można znaleźć przygodę i niespodziankę. Zabierzcie książeczki o Fenku na rodzinne wyprawy. Niech będą Waszymi przewodnikami w podróżach dziećmi po Polsce.” Anna Jurczyńska, kiedyś nauczycielka biologii, geografii i przyrody (również w języku niemieckim), teraz mama trzech ciekawskich dzieciaków. Miłośniczka pieszych wędrówek, zamków i pałaców oraz śpiewu przy gitarze. Rekomendacje "(...) Gdybym miała dzisiaj polecić wartościową lekturę dla dziecka to właśnie byłaby to ta książka. Napisana piękną polszczyzną, ukazująca dodatkowe , często nieznane, walory polskiej ziemi oraz inspirująca do nauki. Odpowiednia objętość rodziałów i treść kusi młodych czytelników do pokochania samodzielnego czytania. Genialne ilustracje - czuje się ich niedosyt. Gratuluję." Maria Talaga wielokrotnie nagradzana nauczycielka, wykształciła ponad 400 dzieci "Książeczki o Fenku trafią do serca każdego dziecka w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Pięknie zilustrowane, przygotowane przez specjalistów w swoich dziedzinach (...) O Fenku mogłabym pisać jeszcze długo - bo pod każdym względem są to książeczki wyjątkowe." Marzena FenertAutorka pomocy logopedycznych "Bardzo mi się podoba seria Pamiętniki Fenka. Kamperem przez Polskę. Urzeka nowatorskie podejście narracji, a sama seria przywodzi na myśl nowoczesnego Franklina. Sądzę, że każde dziecko świetnie rysuje, tylko niestety później przestaje, stąd wracam do swojego dzieciństwa w formie książkowych ilustracji, gdyż każdym dorosłym tkwi dziecko." Daniel Włodarskiilustrator książek dla dzieci i młodzieży, autor wierszy. Ilustrował dla "Świerszczyka". W 100 rocznicę odzyskania niepodległości ilustrował książkę "IGNAŚ- opowieści patriotyczne". Współpracuje z polskimi i zagranicznymi wydawnictwami. Poprzedni Następny Zalety książki: zapragniesz odwiedzić piękne polskie miejsca,ciekawe przygody oparte są na realnych miejscach i prawdziwych osobachpiękne, kolorowe ilustracje pobudzają wyobraźnię dzieckaw treści przekazywane są zagadnienia z zakresu edukacji matematycznej, przyrodniczej, informatycznejksiążki zachęcają do samodzielnego czytania oraz pisania stając się istotną pomocą podczas edukacjidziecko może kontaktować się mailowo ze swoim bohaterem dzięki czemu rośnie jego kreatywność Tak zaczyna się pamiętnik …Halo Ziemia, tu Fenek… Zaczynam nadawać. To znaczy… nagrywać mój pamiętnik. Na szczęście w telefonie mojego taty jest taka funkcja, która zamienia wszystko, co mówię, w tekst, i dzięki temu mogę zostawiać Ci wiadomości. Ach, te literki… Nie umiem jeszcze tak szybko czytać, więc gdyby pojawiły się tu jakieś błędy, bardzo za nie przepraszam. Jak najszybciej muszę nauczyć się samodzielnie spisywać wspomnienia, bo Fenia, moja młodsza siostra, podsłuchuje, i może później wszystko wypaplać rodzicom. Nie mam przed nimi jakichś tam znowu tajemnic, ale swój mały świat chcę dzielić tylko z Tobą. (…) A teraz muszę Ci jeszcze powiedzieć, co się zmieniło w moim życiu od zakończenia przedszkola. Mama zaczęła śpiewać. Początki były trochę trudne, ale cały czas jej kibicowaliśmy. Teraz mama śpiewa już tak ładnie, że zaczęliśmy co tydzień jeździć po kraju i dawać małe koncerty, przede wszystkim dla dzieci. (…)” Od wydawcy:Cześć. To jest nasza rodzinka, a zarazem ekipa wydawnictwa Wiktor i Karol – nasi mali recenzenci pomagają nam przetestować utwory zanim trafią do twojej kolekcji. Mama Monika śpiewa piękne piosenki o Fenku i dba o to, aby wszystkie zamówienia doszły do Ciebie na czas. Tata Konrad stara się wszystkie działania celem jest pomóc rodzicom spełnić ich największe marzenie. Wychować dzieci na mądrych i szczęśliwych dorosłych. Dlatego powstała seria ksiażek o przygodach Fenka jak również nasze nowe „dziecko”: Pamiętniki Fenka. Kamperem przez Polskę. Do współpracy zaprosiliśmy wspaniałą autorkę Annę Jurczyńską, która pomogła spisać pamiętniki Fenka i stworzyć z nich to piękne dzieło. Gdzie powinien Fenek jeszcze pojechać? Dzięki Twojemu zaangażowaniu możemy stworzyć lepsze książki i bezpłatne materiały. Podziel się swoją ideą, pomysłem. Możesz też mieć swój udział w rozwoju Fenka. Inne wspomnienia uzupełniające książkę Wyjątkowe okazje Promocja! Zestaw 4 książeczek z serii „Cechy III”Oceniono na 5 27,68zł Dodaj do koszyka Promocja! Zestaw 4 książeczek z serii „Relacje”Oceniono na 5 27,68zł Dodaj do koszyka Promocja! Zestaw 4 książek „Kamperem przez Polskę” 30% taniejOceniono na 5 91,32zł Dodaj do koszyka Promocja! Zestaw 88 książeczek „Przygody Fenka” z ekspozytoremOceniono na 5 550,58zł Dodaj do koszyka Promocja! Zestaw 4 książeczek z serii „Bezpieczeństwo”Oceniono na 5 27,68zł Dodaj do koszyka Co można zrobić z pudełka po zapałkach? Wzięłam udział w wymianie mikołajkowej na Modelina moje hobby . Celem zabawy było przygotowanie upominku na bazie pudełka od zapałek, w środko miały znajdować się jakieś drobiazgi do lepienia bo to wkoońcu zabawa dla lepiących z modeliny. Postawiłam na technikę w której czuję się najlepiej - millefiori. Wykonałam coś w rodzaju sekretnika a do środka włożyłam malutkie bloczki z wzorem oraz kolczyki. Mam nadzieję że prezencik podobał się obdarowanej bo mnie praca nad nim dostarczyła dużo radości. Ponieważ mój prezent już dotarł mogę się pochwalić :) Dziękuję za odwiedziny ;) Będzie mi miło gościć Cię ponownie. Popularne posty z tego bloga .....Ano można zrobić dużo fajnych rzeczy w tym na przykład biżuterię. Tym razem "zamordowałam" dwie niebieskie butelki w ślicznym kolorze letniego nieba. Chociaż nie wiem czy to na pewno kolor letniego nieba...a może mi się tylko wydaje że to letnie niebo...a może u mnie niebo jest specyficzne....chyba raczej tak.... zatem sprecyzuję....letnie niebo nad Ursusem ;) Butelka po wodzie na literkę "Ż" gazowanej 1,5 litra (lubię bąbelki) Mam jeszcze do pokazania zaległą kolekcję z butelki po wodzie niegazowanej na literkę "C" clasic w rozmiarze 0,7 bardzo gruby plastik ma i wyjątkowy zielony kolor... Oraz pojedyncze eksperymentalne z butelki po napoju energetycznym. Zapraszam Dziękuję za odwiedzimy i każde słowo zostawione pod postem. Będzie mi miło gościć Cię ponownie. Dzisiejszy post będzie tutorialowy ....znowu...:)) Butelki typu PET jakie są każdy widzi, natomiast co można z nich zrobić to już odrębna sprawa. W ubiegłym roku zrobiłam eksperymentalną biżuterię z plastiku byłam wówczas zaskoczona efektem niestety (a może i dobrze) inne sprawy zaprzątnęły moją uwagę nie miałam okazji wrócić do tego tematu. Jednak niedawno przyszedł mi do głowy nowy pomysł i dzisiaj się nim podzielę. Naszyjnik "Listki" Do wykonania potrzebne będą: arkusz plastiku z butelki, nożyczki, szczypczyki, drut hobbistyczny tutaj 0,6mm, kółeczka mm cieniutki łańcuszek oraz narzędzie Dremel VersaTip. Arkusz bardzo się skręca ale nam potrzebne będą tylko dwa prostokątne kawałki 4/6cm które odcinamy nożyczkami. Obydwa kawałki plastiku myjemy w ciepłej wodzie z detergentem i wycieramy do sucha papierowym ręcznikiem. Na kartce papieru rysujemy przybliżony ksz Witam. Przy okazji tworzenia tutka udało mi się zrobić kilka par kolczyków. Nie są idealne bo i materiał do przewidywalnych nie należy... moje faworytki to skrzydełka Naszyjnik powstał z listków bez pary. Dziękuję za odwiedziny i ciepłe słowa. Pozdrawiam serdecznie zapraszam ponownie. Poradnik dodany przez: wladziohmurka 133843 Ta zabawka ma świetny efekt i jest bardzo prosta w wykonaniu. Jest to zabawka dla dzieci, coś na kształt puzzli, takiej układanki ale nie do końca. Po prostu sami zobaczcie. Składniki: 1. Klej w sztyfcie 2. Linijka 3. Pudełko zapałek 4. Nożyczki 5. Jakiś obrazek 6. Flamastry 7. Klej do drewna Do poradnika Jak zrobić z pudełka zapałek fajną zabawkę przypisano następujące tagi: zabawka puzzle zapałki zabawki układanka gadżety zabawkę dla dzieci pudełko zapałek pudełka zapałek zabawki diy

samochód z pudełek po zapałkach