Oskoła w trosce o włosy. Sok z brzozy, to nie tylko kremy i toniki do twarzy. Polecany jest również do pielęgnacji skóry głowy. Regularnie wcierany da Twoim włosom mnóstwo korzyści. Przede wszystkim przyspieszy ich porost, wzmocni je i sprawi, że nie będą wypadały. Używany zaś jako płukanka, spowoduje, że Twoje włosy staną Cena soku z brzozy. Cena soku z brzozy waha się w przedziale cenowym od ok. 8 do 13 zł za 750 ml. Koszt jest zależny od miejsca kupna, producenta i objętości. Pozyskiwanie soku z brzozy. Sok Poprawa kondycji skóry – sok z brzozy znajduje się w wielu kosmetykach. Mogą być stosowane w pielęgnacji skóry trądzikowej, dojrzałej czy ze skłonnością do powstawania przebarwień. Wzmacnianie włosów – woda brzozowa może być stosowana jako wcierka do skóry głowy. Zapobiega wówczas wypadaniu włosów, ich przetłuszczaniu Sok z brzozy wzmacnia odporność. Wyciąg z brzozy pozytywnie wpływa na nasz układ odpornościowy. Regularne picie soku chroni organizm przed wirusami w okresie jesienno-zimowym oraz wczesną wiosną. Z tego względu będzie świetnym suplementem diety dla każdego, bez względu na wiek. Oskoła wspomaga również organizm w walce z objawami 1. Charakterystyka soku z brzozy. Sok z brzozy, znany od dawien dawna, służył do gaszenia pragnienia i był również używany jako lekarstwo. Jest przezroczysty, smakuje podobnie jak woda, choć jest nieco słodszy. Zwartość cukru (głównie glukozy i fruktozy) sięga maksymalnie około 3%. Przypisywano mu właściwości lecznicze i Domidrewno.pl - miejsce łączące pasjonatów pracy w drewnie!Wideo portal http://www.domidrewno.plForum tematyczne http://forum.domidrewno.plOskoła, czyli sok slD4C. PORADY JAK ZBIERAĆ SOK Z BRZOZY LUB KLONU Soki z żywych drzew zbierane wiosną mają bardzo wiele właściwości zdrowotnych. Działają oczyszczająco i są bogate w wiele mikroelementów. Cenne dla zdrowia człowieka wykorzystywane do produkcji różnych trunków, przetworów oraz samego soku. Jak pozyskać sok z żywych drzew, brzozy lub klonu? Są dwa popularne sposoby na pozyskiwanie soku z brzozy. Oba są równie skuteczne wszystko rozbija się o zdrowie drzew. Wybór drzewa jest istotną kwestią przy pozyskiwaniu soku, drzewo powinno być zdrowe bez uszkodzeń kory. Grubość pnia drzewa nie powinna mieć mniej niż 20cm. Należy zwrócić też uwagę na leśne pasożyty takie jak np. huby. Najlepszy sok pozyskuje się z drzew które są okazami zdrowia. Nacięcie lub otwór w pniu robimy od strony południowej ponieważ ciepło przyspiesza sączenie się soku. Pierwszym sposobem jest wiercenie otworu w pniu drzewa na około 1 m od ziemi. Do otworu wsadzamy rurkę lub kawałek wężyka którym prowadzimy sok do naczynia. Dla drzewa ta metoda jest bardziej inwazyjna ponieważ narusza jego strukturę wewnętrzną i osłabia punktowo pień. Poza tym łatwo można wprowadzić do pnia grzyby które mogą zniszczyć całe drzewo. Po pobraniu soku konieczne jest nabicie kołka w otwór oraz posmarowanie miejsca woskiem lub pastą która przyśpieszy gojenie oraz zabezpieczy drzewo przed infekcją. Drugi sposób jest mniej inwazyjny dla drzewa i dla jego wytrzymałości. Za pomocą noża lub małej siekierki przecinamy korę pod kątem około 40 stopni. Sok będzie się gromadził i płynął wzdłuż nacięcia. U dołu nacięcia nabijamy kawałek metalowej, najlepiej miedzianej lub nierdzewnej rurki, tak aby sok z nacięcia, przez rurkę, przepływał do naczynia. Po odebraniu soku, nacięcia smarujemy pastą lub woskiem, podobnie jak w pierwszym sposobie. ADRES Sklep Stara Bimbrownia Królowej Jadwigi 27 B 34-400 Nowy Targ KONTAKT +48 888 880 410 sklep@ Sok z brzozy, zwany oskołą, to tak naprawdę woda wzbogacona minerałami pochodzącymi z drzewa. Stanowi on bogactwo witamin i minerałów oraz świetnie gasi pragnienie. Pozyskiwanie soku z brzozy nie jest prostą sprawą, należy wziąć pod uwagę wiek drzewa, jego położenie i odpowiedni czas pozyskiwania. Dowiedz się jak prawidłowo ściągać sok z brzozy, żeby nie zniszczyć drzewa i zachować jak najwięcej wartości odżywczych soku! Jak ściągać sok z brzozy?Fot. Dobroczynna moc soku brzozowego jest znana już od wieków. Nie tylko wzmacnia on organizm. Regularnie pity sok z brzozy oczyszcza wątrobę z toksyn, reguluje przemianę materii, pomaga w walce z chorobami układu krwionośnego, płuc i stawów. Sok z brzozy działa także wzmacniająco na włosy, poprawia stan skóry oraz wspomaga gojenie się ran. Kiedy ściągać sok z brzozy? Brzoza jest drzewem, które aktywnie pochłania toksyny z otoczenia. Jeśli nie wybierzemy właściwie, narazimy się na zatrucie metalami ciężkimi, które znajdują się także w brzozowym soku. Miejsce pozyskiwania soku z brzozy powinno być zatem dobrze wybrane, z daleka od autostrad lub zakładów przemysłowych. Najlepsze do tego celu są tereny leśne. Aby prawidłowo określić termin ściągania soku z brzozy, należy wziąć pod uwagę warunki pogodowe. Optymalnym terminem na ściąganie soku z brzozy jest przełom lutego i marca. Gdy pąki na drzewach zaczynają dojrzewać, a temperatury dzienne wynoszą 10-15°C to znak, że można już ściągać sok z brzozy. Z jakiej brzozy ściągać sok? Pierwszym krokiem, który musimy wykonać jest uzyskanie zgody leśniczego, zarządzającego terenem, na którym zamierzamy zbierać sok. Brak takiej zgody może skutkować złamaniem przepisów Kodeksu Wykroczeń i narazić nas co najmniej na karę już możemy przystąpić do wyboru drzewa. Brzoza powinna być dojrzała, 30-40 letnia, a średnica pnia drzewa nie powinna być mniejsza niż 20 cm. Stare brzozy lepiej odfiltrowują sok ze szkodliwych substancji. Jeśli będziemy pobierać sok z młodych drzew, doprowadzimy do ich śmierci. Ściąganie soku z brzozy krok po kroku W pierwszym kroku próbnie nacinamy niewielką gałązkę brzozy i sprawdzamy, czy wypływa z niej sok. Jeżeli gałązka jest sucha i nic z niej nie płynie to znak, że jeszcze za wcześnie na ściąganie soku. Gdy nadejdzie właściwy termin, na wysokości 1 m od ziemi wiercimy w pniu brzozy otwór na głębokość 2-5 cm. Do tego celu najlepiej użyć wiertarkę. Liczba otworów w jednym drzewie będzie zależała od jego średnicy (przy średnicy 20 cm - 1 otwór, za każde następne 10 cm - kolejny 1 otwór). Następnie do każdego nawierconego otworu wkładamy plastikową rurkę, której drugi koniec umieszczamy w butelce. Dobrze jest uszczelnić taśmą miejsce wprowadzania rurki, tak by uniknąć strat soku. Z dużej brzozy można zebrać około 3-5 litrów soku dziennie. Zbiory kończymy, gdy sok staje się już żółtawy, a pąki liściowe zaczynają się z brzozy można zbierać także bezpośrednio z gałęzi. Wystarczy gałąź ze ściętym końcem umieścić w przygotowanej zakończeniu sezonu zbierania soków, rurka jest usuwana, a w otwór wbijana krótka, sucha gałązka, która hamuje wyciek soku. Można także pozostawić otwór do samoistnego zagojenia. Jak przechowywać sok z brzozy? Sok z brzozy psuje się w krótkim czasie, dlatego po zebraniu należy go przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu, ale nie dłużej niż 3 dni. Najlepiej umieścić go w lodówce i wówczas można go przechowywać przez 4 dni. Dłuższe przechowywanie wymaga sposobem na dłuższe przechowywanie soku z brzozy jest jego mrożenie, gdyż wówczas zachowuje on najwięcej swoich dobroczynnych właściwości. Mrożony sok z brzozy najlepiej przechowywać w szklanych pojemnikach. W celu zakonserwowania soku z brzozy można też dodać do niego spirytusu, czyli przygotować tzw. nalewkę brzozową. W tym celu wykorzystuje się spirytus 70%, który miesza się z sokiem z brzozy w równych proporcjach (np. jedna szklanka spirytusu na jedną szklankę soku z brzozy). Tak przygotowaną nalewkę przechowuje się w zamkniętych butelkach. Pije się 3-4 razy dziennie po około 50 kropli na szklankę wody. Opracowano na podstawie: 1. Bilek M., Staniszewski M., Zanim popłynie sok z brzozowy w Las Polski 22/2018; 2. Bilek M, Pytko J., Sosnowski S., Badania trwałości soków drzewnych brzozowych, Polish Journal for Sustainable Developmen, t. 20/2016 s. 7-14; 3. Stasiuk E., Ocena kadmiu i ołowiu w sokach brzozowych, Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych 595/2018 s. 113–119. Przeczytaj również: Brzoza brodawkowata - odmiany, wymagania, sadzenie, cięcie Brzoza brodawkowata jest dekoracyjnym oraz niezwykle łatwym w uprawie gatunkiem. To malownicze drzewo o ażurowej koronie znalazło szerokie zastosowanie zarówno na terenach zieleni miejskiej, jak i w dużych oraz małych ogrodach. Więcej... Sok z pigwowca. Witaminowa bomba na jesień i zimę! Przetwory i sok z pigwowca są bardzo cenione ze względu na walory smakowe oraz wysoką zawartość witaminy C. A ta uchroni nas przed katarem i przeziębieniami w okresie zimowym. Zobacz jakie ma zastosowanie sok z pigwowca i dlaczego warto go pić. Więcej... 3 najzdrowsze owoce świata, które musisz mieć w ogrodzie! Dostarczają szeregu witamin, minerałów i innych substancji mających dobroczynny wpływ na nasze zdrowie. Ich spożywanie poprawia funkcjonowanie naszego ciała i umysłu, ułatwiając osiąganie życiowych sukcesów. Co ważne, możemy uprawiać je samodzielnie, zyskując pewność, że są w pełni Wiele razy pisałem o różnych patentach na spuszczanie soków drzew. Dostaję dużo technicznych uwag – w końcu postanowiłem zrobić galerię zdjęć, gdyż jeden obrazek jest wart tysiąca słów. Połączyłem też wszystkie posty o sokach drzewnych w jeden, żeby łatwo było szukać i żeby niczego nie pominąć. W dolnej części artykułu także kilka linków do naukowych opracowań na ten temat. Drzewa już niedługo puszczą soki. Zawsze o tej porze dostaję różne zapytania o spuszczaniu soku z drzew. Oto kilka ważnych podpowiedzi: Kiedy soki startują? Soki zaczynają płynąc w drzewach w górę na przedwiośniu, zwykle gdy dzienna temperatura wynosi ok. 8 C. Jednak przy 8 C płynięcie jest słabe. Lepiej zbierać soki, gdy temperatura wyniesie koło 15 C w słoneczny dzień. Ale zależy to od pory. W środku zimy drzewa wiedzą, że jeszcze nie czas i nie obudzi ich nawet pięć dni z taką temperaturą, ale w kwietniu w podobnych warunkach leją już jak szalone. W warunkach Polski południowej drzewa budzą się między końcem lutego a połową kwietnia, zwykle tak między 20 marca i 5 kwietnia. Oczywiście te daty np. na Suwalszczyźnie będą przesunięte o 1-3 tyg. Moje wieloletnie doświadczenie mówi, że soki najlepiej płyną między pierwszą kwadrą a pełnią (to moje własne odkrycie!), często wypada to koło Niedzieli Palmowej, którą powinniśmy nazwać Niedzielą Brzeźną. Tak będzie w tym roku (mam łagodną zimę, soki zaczęły płynąc pod koniec lutego, ale wcześniej szły powoli). Czy wszystkie startują równo? Nie zawsze, to zależy od sezonu. Tylko kiedy wiosna przychodzi późno, w kwietniu, zaraz po silnych mrozach, wszystkie budzą się naraz. Zazwyczaj jednak klony i jawory puszczają soki 1-2 tyg. przed brzozami. Warto o tym pamiętać: sok klonowy to bardziej marzec, a brzozowy bardziej kwiecień. Czy soki płyną równo cały dzień? Nie. W nocy płynięcie soku maleje prawie do zera, chyba że mamy bardzo ciepłą noc. Najsilniej płyną w okolicach południa, kiedy jest najcieplej. I płynie ich więcej po nagrzanej stronie pnia. Czy sok z tego samego gatunku ma zawsze tyle samo cukru? Nie. Drzewa różnią się. Są to różnice osobników i odmian, ale także z roku na rok ilość cukru może być inna. Najwięcej cukru soki mają NA POCZĄTKU sezonu. Warto więc nie odkładać spuszczania na końcówkę, bo wtedy płynie prawie sama woda. Które drzewo ma najsłodszy sok? Zdecydowanie klon pospolity, potem klon jawor i klon polny. Mają zwykle 1 do 4% cukru. Klon pospolity ma sok tak słodki jak klon cukrowy w Kanadzie. Brzozy są prawie o połowę mniej słodkie, a graby o połowę mniej słodkie od brzóz. Lepsze na pobór soku są lata, gdy wiosna zaczyna się szybko i gwałtownie. Wtedy sok płynie krótko, ale jest słodki. Przy scenariuszu wiosny atlantyckiej (temperatury 5-10 C przez kilka miesięcy) sezon jest rozciągnięty i sok słabiej płynie. Może dlatego spuszczanie soków to domena Europy Wschodniej o klimacie kontynentalnym. W Ameryce Pn największe tradycje zbierania soków ma wsch. Kanada i Nowa Anglia – tereny o klimacie podobnym do naszego. Czy sok można spuszczać tylko z klonu, brzozy i grabu? Nie, soki puszcza większość drzew. Niestety, u niektórych gatunków jest ich mniej, albo płyną głębiej w drzewie, albo krócej. Wymienione trzy gatunki produkują najwięcej soków. Piłem też ja lub moi znajomi soki z olchy, wierzby, osiki, buka, czereśni i lipy. Sok z olchy jest gorzkawy. Jak najlepiej spuszczać sok? Stosuje się trzy metody pozyskiwania: 1/ wwierca się do pnia rurkę, na głębokość ok. 0,5-1 cm. Ta metoda wydaje się humanitarna, ale drążenie głębokiej rany w drzewie może prowadzić do infekcji grzybowych. Zamiast zatykać dziurę, lepiej ją zostawić, po kilku dniach zaschnie. 2/ robi się jedno pochyłe nacięcie lub w kształcie litery „Y” lub „V”, u dołu którego podkłada się metalową rurkę, słomkę lub rozłupaną gałązkę bzu czarnego z wydrążonym rdzeniem, pod który podkłada się naczynie. Metoda ta wydaje się okrutna, bo pozostawia na drzewie bliznę, jednak takie blizny szybko się goją, ponieważ rana jest powierzchniowa, nie ulega zakażeniu grzybami. 3/ wkłada się do naczynia (np. butelki) odgiętą gałązkę z obciętym wierzchołkiem (mającą wciąż połączenie z pniem), sok skapuje wtedy z gałązki jak z rury. Najbardziej humanitarna metoda, ale najmniej efektywna. Na pocieszenie dodam, że mam w lesie drzewa, z których pozyskiwałem sok przez kilka lat i nie zauważam jakiegoś osłabienia ich żywotności. Tu linki do filmików, gdzie spuszczam sok (śmieszą mnie wyzwiska pod moim adresem w komentarzach do tego filmu – piszą je ludzie, którzy z przyrodą mają mało wspólnego, ciachnięcie jednej brzozy wydaje im się jakąś patologią, chyba nie rąbali drzewa na zimę). Tak ja zbieram zwykle sok. W sklepie CO kupiłem rurki miedziane calowe i kazałem im pociąć na kawałki 8-11 cm. Do zbierania najlepszy jest garnek 5l – obszerny i stabilny, nie przewraca się. Drzewo nacinam pod skosem raz (pod kątem 45 stopni) lub dwa razy – wtedy nacięcia tworzą literę V. W takim drzewie jak to – bardzo pochyłym – często w ogóle nie trzeba rurki, bo woda kapie w dół do naczynia. Obcięte butelki 5 l są OK, ale często przewraca je wiatr lub ciekawskie sarny (a może sok piją w nocy elfy?) Poniżej trzy zdjęcia z Ukrainy, z badań koleżanki Iwony Kołodziejskiej-Degórskiej (zdjęcia na licencji Creative Commons z artykułu Open Access za rtykułu w Acta Societatis Botanicorum Poloniae, 81(4)): Uses of tree saps in northern and eastern parts of Europe, Autorzy: Ingvar Svanberg, Renata Sõukand, Łukasz Łuczaj, Raivo Kalle, Olga Zyryanova, Andrea Dénes, Nóra Papp, Aneli Nedelcheva, Daiva Šeškauskaitė, Iwona Kołodziejska-Degórska, Valeria Kolosova Widzimy, że miejscowi po prostu wyginają kawałki blachy – wychodzi taniej! Niektórzy też jako rurki używają wypisanego długopisu jednorazówki… Butelkę można ukryć przed innymi (np. leśniczym) kawałkiem kory. Zbieranie soku w North Java, New York, woda z rurek spływa do wiaderek przykrytych przed śniegiem i deszczem. Źródło: Indianie wygotowujący syrop klonowy, na drugim planie odwrócone do góry naczynia z kory brzozowej. Naczynia takie uszczelniano np. żywicą. Źródło: Różnica między początkiem kapania klonu i brzozy zależy od pogody, zwykle jest to od 2 dni (nagłe nadejście temp. >15 C po mrozach) do 2 tygodni – przy długim okresie temperatut ok. 0-10 C. Wielu ludzi wyobraża sobie, że takie soki są tak gęste jak syrop klonowy kupiony w sklepie. O nie! Soki drzewne są wodniste. Zawierają cukry, kwasy organiczne i sole mineralne, ale głównie wodę! W roku 2013 zbadałem wraz z kolegami z Uniwersytetu Rzeszowskiego – Maciejem Bilkiem i Kingą Stawarczyk – zawartość cukry w ośmiu gatunkach drzew na Podkarpaciu: w brzozie brodawkowatej, omszonej, w grabie, oraz w klonie pospolitym, jaworze, polnym, srebrzystym i jesionolistnym. Tu jest pełny tekst artykułu: Wyniki nas zaskoczyły. Niektóre okazy klonów miały nawet ponad 3% cukru, a brzozy ponad 2%! Wcześniejsze badania brzóz w Europie pn-wsch. dawały wyniki w okolicach 1%. Może akurat nagłe nastanie wiosny w roku 2013 spowodowało taką różnicę? Wg badań innych autorów soki są najsłodsze właśnie na początku płynięcia w drzewie (wtedy kiedy my je badaliśmy). A tu artykuł o zawartości minerałów w sokach drzew, ogólnie jest ona podobna jak w dobrej wodzie mineralnej: Donald Tusk chciał zamienić Polskę w drugą Irlandię. A czy nie lepiej zamienić ją w Kanadę? Są do tego aż dwa powody. Pierwszy to bardzo wygodny system emerytalny w tym kraju – wszyscy mają minimalną emeryturę a resztę trzeba sobie samemu zaoszczędzić. O drugim powodzie napiszę więcej – Kanada słynie z syropu klonowego – my też byśmy mogli. Syrop klonowy robi się z soku klonowego zawierającego cukier. Sok taki jest zagęszczany przez odparowanie wody. Jest dosyć drogi – obecnie mamy tańsze źródła cukru, jednak może być sprzedawany jako towar luksusowy (tak jak miód…). Syrop klonowy nie składa się tylko z samego cukru, są też tam np. kwasy organiczne i dużo minerałów. No i jest produktem organicznym, praktycznie wolnym od zanieczyszczeń chemicznych. W Kanadzie i USA użytkuje się do tego celu głównie klon cukrowy (Acer saccharum), ale także i inne gatunki klonów. Klon cukrowy jest bardzo podobny do naszego klonu pospolitego i jak wykazują badania fitochemiczne mojego zespołu ma zbliżoną zawartość cukru w soku! Jak zamienić Polskę w Kanadę? Wykorzystać liczne populacje klonów pospolitych (Acer platanoides) i klonów jaworów (Acer pseudplatanus) w polskich lasach. Klon pospolity występuje często jako samosiew, podrost monokultur sosnowych. Wystarczyłoby żeby lasy państwowe przebudowywały te monokultury nie w kierunku dęba, buka czy grabu ale właśnie klonu. Jest to rodzime, szybko rosnące drzewo, typowe dla siedlisk grądowych – a więc korzystnie oddziałuje na środowisko. Jawor występuje często jako domieszka w karpackich buczynach oraz pogórzańskich grądach – też można by go protegować. Można by wykorzystać klony jesionolistne (Acer negundo), obcy gatunek, który zdominował nadwiślańskie zarośla. Należałoby zorganizować zespół badawczy i edukacyjny, który rozwinie techniki pozyskiwania soku, nawet na poziomie jakiegoś PAN-owskiego Instytutu. Które tereny Polski najbardziej nadają się do produkcji syropu klonowego? Według mnie wschodnie część Polski. Ma ona bardziej kontynentalny klimat, gdzie sok płynie krócej, ale bardziej gwałtownie, ma wtedy więcej cukru i łatwiej go pozyskiwać. Szczególnie predystynowane byłoby Pogórze Karpackie i Roztocze, gdyż w terenie pagórkowatym łatwiej zbierać sok w systemie instalacji złożonych z plastikowych rurek (ładnie spływa z górki). Innym zagłębiem mogła by być dolina Wisły ze swoimi klonami jesionolistnymi. Na dodatek sezon zbierania soku można by przedłużyć o brzozę i robić syrop brzozowy. Ten drugi jest droższy w produkcji, bo brzoza ma mniej cukru i potrzeba więcej opału na jej odparowania. Ale kapie trochę później! Jedyną wadą mojego pomysłu jest to, że produkcja syropów drzewnych jest energochłonna. Syropy te często odparowuje się w lesie używając lokalnego opału – niestety produkuje to dużo dymu i CO2. Sok z brzozy lub klonu szybko (po 24 godz.) się psuje w cieple, ale w niższej temperaturze (np. ok. 10 C) można go przechowywać przez kilka dni, a w odpowiednim miejscu, po zakwaszeniu, nawet kilka miesięcy. Tak przechowuje się sok na Ukrainie i w innych krajach dawnego Związku Radzieckiego – wlewa się go do beczek, na których dnie umieszcza się skórki z razowego chleba, zakwas z razowej mąki lub/i suszone owoce (jabłka, gruszki, rodzynki). Taką beczkę trzyma się w chłodnym, ciemnym miejscu (szopa, piwnica, stodoła). Na powierzchni tworzy się cienka błonka, która nie dopuszcza powietrza i powoduje, że sok tak szybko się nie psuje. Skisły sok przechowuje się często aż do żniw. Obecnie w tych krajach powszechnie sprzedaje się sok brzozowy pasteryzowany, z dodatkiem kwasu cytrynowego. Różne metody obróbki soku brzozowego notowano dawniej i u nas – w Puszczy Kozienickiej gotowano go z mąką żytnią i mlekiem, a na Kurpiach zagęszczano przez gotowanie i odparowanie, a potem używano do słodzenia innych potraw. Aby świeży sok przefermentować na napój alkoholowy, najlepiej go zagęścić przez gotowanie (i odparowanie). Do robienia wina zagęszczamy 10 l do objętości 1 l. Jeśli chcemy uzyskać jedną półlitrową butelkę gęstego brązowego syropu przypominającego syrop klonowy, potrzebujemy ok. 50-90 l soku. Syrop i cukier brzozowy otrzymuje się do dziś na skalę przemysłową na Alasce. Sporadycznie miazgę brzozową krojono w Polsce, w Skandynawii, Rosji i u Indian Ameryki Pn. na drobne kawałki i dodawano do mąki na chleb, polewki lub zjadano po upieczeniu. Było to tylko pożywienie głodowe. W Skandynawii w okresach głodu do chleba dodawano wiórki z drewna brzozowego. Na Kurpiach robiono też polewkę z zakiszonych w drewnianym naczyniu rozwijających się pączków liściowych Ksylitol to naturalny słodzik otrzymywany przemysłowo z drewna brzozowego (występuje też w wielu owocach). Jest przyswajany przez organizm wolniej niż glukoza czy sacharoza. Niektóre osoby jednak myślą, że występuje w soku brzozowym, co jest błędem. PRZEPIS NA WINO BRZOZOWE na butlę 5 litrową – 100 l soku brzozowego, 2-3 garście siekanych rodzynek, sok z 2 cytryn, drożdże winne Sok gotujemy (odparowujemy) w dużym naczyniu przez kilka godzin, tak aby ze 100 l otrzymać 4,5 l syropu (zagęszczamy sok 20-25 krotnie). Sok możemy zbierać przez kilka dni z 5-7 brzóz. Jeśli zebraliśmy za mało soku, możemy go osłodzić cukrem (np. na 50 l soku – pół kilo cukru). Kiedy przygotowaliśmy już pierwszy litr gorącego syropu, studzimy do temperatury 30 stopni, zalewamy nim rodzynki, dodajemy drożdże i cytrynę. Pozostawiamy w przykrytym naczyniu w temperaturze pokojowej. W ciągu kolejnych kilkudziesięciu godzin przygotowujemy resztę syropu i po wystudzeniu dodajemy do naszej fermentującej mieszaniny. Po 2-3 dniach wlewamy wino do butli fermentacyjnej i pozostawiamy w ciepłym pomieszczeniu aż ustanie fermentacja (zwykle około 4 tygodnie). Potem wino zlewamy do butelek (jeśli jest zbyt wytrawne lekko osładzamy syropem z cukru). Wino będzie miało żółtawy kolor, jak tokaj. Niektórzy moi goście po wypiciu wina brzozowego czuli się odurzeni i senni, ale może to tylko wina ilości. Podobne wino można robić z klonów. BARSZCZ Z SOKU BRZOZOWEGO I PODAGRYCZNIKA LUB POKRZYWY Potrawę tę przyrządzamy na przełomie marca i kwietnia. 5-10 l soku brzozowego, skórka z razowego chleb, kilka rodzynek, ½ do 1 kg młodziutkich liści lub całych podagrycznika lub pokrzywy, 50 g masła lub 1 kostka rosołowa lub szklanka wywaru mięsnego, 4 jajka, 3 g soli, pieprz Do kamiennego garnka wlać świeży sok brzozowy, wrzucić do niego skórkę z razowego chleba i kilka rodzynek. Pozostawić w ciemnym miejscu na 2-4 dni (aż sok sfermentuje i zrobi się kwaskowaty). Zebrać liście, umyć, pokroić, wypełniając nimi ok. 2 l garnek. Drobno posiekać. Zalać je sfermentowanym sokiem, dodać tłuszcz, kostkę lub wywar, osolić i gotować przez 10minut. W międzyczasie ugotować jajka na twardo. Posiekać jajka, przed podaniem wrzucić je do misek, popieprzyć do smaku. Sok z brzozy to słodkawy napój, który odtruwa i wzmacnia organizm. Zastanawiasz się kiedy i jak zbierać sok z brzozy – oskołę? Sprawdź moje metody pozyskiwania soku. Podpowiem także na co pomaga, jakie właściwości ma bzowina oraz ile pić dziennie. Podam także aspekty prawne. Sok z brzozy właściwości. Oskoła zawiera zaledwie 18 kcal w 100 ml. Mimo to określana jest jako naturalny napój energetyczny. Od wieków Słowianie uznawali, że bzowina posiada magiczną moc. Wykorzystywali ją w medycynie ludowej do łagodzenie schorzeń i dolegliwości. Sok z brzozy wspomaga na przedwiośniu wyczerpany i ubogi w związki mineralne organizm. Oskoła pozytywnie wpływa na: układ odpornościowy (uzupełnia wyczerpany na przedwiośniu organizm w mikro, makro elementy oraz witaminy),przewód pokarmowy w tym wrzody żołądka,układ krwionośny,układ moczowy (działa moczopędnie, oczyszcza i odtruwa organizm. Działa regenerująco na wątrobę),cerę i włosy (wspomaga walkę z łuszczycą i trądzikiem. Wybiela piegi, poprawia stan włosów i skóry. Przyspiesza gojenie się ran.), Sok z brzozy można pić lub wcierać we włosy lub skórę. Doskonale sprawdza się podczas przemywania ran. Dodatkowo wcieranie soku w bolące miejsca łagodzi stany reumatyczne w tym rwę kulszową. Oskoła, a odchudzanie. Sok z brzozy przyspiesza przemianę materii, wspomagając przy tym odchudzanie. Medycyna ludowa wykorzystuje sok z brzozy do obniżania cholesterolu oraz jako środek przeciwbólowy. Kto powinien uważać podczas spożywania soku z brzozy? Oskoła nie jest wskazana dla osób, które są uczulone na pyłek brzozy. Kolejną grupą są osoby z niewydolnością układu moczowego. Zaleca się także ostrożność przy podawaniu soku z brzozy dla dzieci poniżej 10 roku powodu właściwości energetycznych, nie należy spożywać jednorazowo dużych ilości. Co zawiera sok z brzozy? Oskoła posiada witaminy, mikro i makroelementy. Skład soku z brzozy: witaminy: C, Bcukier inwertowanynaturalne przeciwutleniaczesole mineralneaminokwasykwasy: jabłkowy i cytrynowypochodne kwasu salicylowegogarbnikizwiązki terpenoweflawonoidypotas, wapń, miedź, żelazo, fosfor. Jaki ma smak i aromat oraz jak pić sok z brzozy? Nigdy nie piłam sklepowego soku z brzozy. Podejrzewam, że jest dosładzany, skoro panuje mit o słodkości oskoły. Naturalny sok z brzozy ma tylko lekko wyczuwalną słodycz. Gdyby było inaczej, to miłośnicy księżycowego trunku już dawno by go wykorzystywali do produkcji ognistej wody :-). Sok z brzozy ma przeźroczysty kolor. Aromat i smak lekko przypomina winogrona. Oskołę po przyniesieniu do domu ogrzewam do temperatury pokojowej. Piję najczęściej w czystej postaci. Dla dzieci dosładzam miodem lub sokiem np z malin. Sok trzeba jednak przechowywać w lodówce, aby zachował świeżość na następny dzień. Dawkowanie soku z brzozy. Bzowinę piję przez cały okres, gdy drzewo wydziela sok. Jest to okres około 14 – 21 dni. Wypijam od 1 do 3 szklanek dziennie. Nie stwierdziłam na sobie skutków ubocznych, ani pobudzenia. Medycyna ludowa zaleca mniejsze dawki 🙂Przyjmuje się od 125 ml do 250 ml oskoły każdego dnia w 2 – 3 mniejszych dawkach. Odpowiada to ilości po 50 do 80 ml trzy razy w ciągu dnia przez 2 do 3 miesięcy. Pozostaje tylko kwestia pasteryzacji lub konserwacji soku, który z natury jest nietrwały. Opis przechowywania i pasteryzacji opisuję na końcu artykułu. Aby kuracja była skuteczna, musimy także odstawić używki takie jak kawa, herbata czy alkohol. Kiedy zbieram sok z brzozy? Nie ma kalendarzowej daty na zbiór soku z brzozy. Wszystko zależy od pogody w danym roku. Niekiedy jest to początek marca, koniec marca lub początek kwietnia. Na południu Polski z pewnością będzie to szybciej niż na północy. Przede wszystkim wczesną wiosną temperatura powinna być wyższa od 10 stopni. Wówczas natura budzi się do życia. Brzozy zaczynają wydzielać wspaniały sok z pobranej wody z ziemi. Sok służy drzewu do wytworzenia listków. Proces trwa od 14 do 21 dni. Gdy drzewo zacznie wytwarzać listki, zaprzestaję pobierać sok, który jest wówczas nieprzejrzysty. Aby wstrzelić się i nie przegapić odpowiedniego terminu, obserwuję temperatury na zewnątrz. Dodatkowo będąc na spacerze obłamuje kawałek gałązki i sprawdzam czy zaczyna z niej kapać sok 🙂 Bzowinę pozyskujemy z: brzozy brodawkowatej (Betula pendula)brzozy omszonej (Betula pubescens). Jak zbieram sok z brzozy? Są trzy metody, z których polecam jedną. Sok z brzozy możemy pozyskiwać na 3 sposoby: poprzez nawiercenie pnia drzewa na wysokości około 100 cm (metoda inwazyjna)nacięcie pnia drzewa za pomocą siekiery na wysokości około 100 cm (metoda inwazyjna)odłamanie lub obcięcie kawałka gałązki (metoda najmniej inwazyjna) Wypróbowałam każdą z metod i osobiście najlepiej sprawdza mi się pozyskiwanie soku z gałązek brzozy. Do zbierania soku nadają się kilkunastoletnie i starsze drzewa, których pień ma grubość minimum naszego uda. Oczywiście sok pozyskujemy z czystych miejsc z dala od przemysłu i ruchliwych dróg. Pobieram tyle soku, ile potrzebuję, aby nie szkodzić drzewu. Duże brzozy potrafią dać na dobę od jednego do kilku litrów soku bez uszczerbku. Metoda pierwsza. Nawiercenie pnia drzewa. Przy pomocy wiertarki (akumulatorowa lub ręczne wiertło) nawiercamy otwór na wysokości około 100 cm o średnicy od 6 do 10 mm i głębokości od 1 do 2 cm. Średnica otworu powinna być dopasowana do rurki (przewód silikonowy do kontaktu z żywnością), którą będziemy pozyskiwać skapujący sok, aby nie uciekał poza. Na ziemi sok skapuje to podstawionego garnka lub dużej butelki (polecam balon lub butelkę 5 litrową). Naczynie należy oczywiście zabezpieczyć przed przewróceniem przez wiatr i nakapaniem deszczu. Otwór w brzozie musimy wywiercić od strony południowej, gdyż ciepłe promienie słońca przyspieszają wydzielanie soku. Opisana metoda pozwala pobrać największą ilość soku w krótkim zakończeniu pobierania soku, należy zatkać otwór kołkiem i zabezpieczyć przed dalszym wyciekaniem. Metoda druga. Nacięcie siekierą kory drzewa. Podobnie jak przy nawiercaniu, nacinam korę drzewa na wysokości około 100 cm także od strony południowej. Przyjmuje się, że od tej wysokości woda pobierana przez drzewo przybiera formę bogatego w związki mineralne soku. Do tej metody nadają się brzozy wygięte w stronę południa, tak aby sok nie spływał po korze, ale skapywał do podstawionego poniżej garnka. Oprócz problemu w znalezieniu takiej brzozy, metoda ma jeszcze jedną wadę. Otóż możemy tak pozyskiwać sok jedynie w dni bezdeszczowe. Aby do zbieranego soku nie wpadały owady lub okruchy, należy ochronić naczynie czystą gazą. Metoda trzecia. Obcięcie lub ułamanie kawałka gałązki. Za pomocą obcęg obcinam gałąź brzozy. Na brzozie w zasięgu moich ramion szukam gałązek, które zwisają do dołu. Idealne są oczywiście chude i elastyczne gałązki o grubości cienkiego palca. Kawałek gałązki obcinam za pomocą sekatora (w przypadku braku przydadzą się kombinerki lub nożyczki). Następnie gałązkę wkładam do butelki (szklana lub plastikowa) i zawiązuję sznurkiem w kokardkę, aby nie spadła pod wpływem wiatru oraz ciężaru pozyskanego soku i łatwo było rozwiązać w celu odebrania soku. Gałązki są dość wysoko, więc pobieram sok brzozowy, a nie wodę z korzeni drzewa. Jeśli chcesz, możesz dodatkowo zabezpieczyć wlot butelki przed owadami lub deszczem np. za pomocą woreczka śniadaniowego. Jest to moja najlepsza metoda pozyskiwania soku. Odznacza się najmniejszą inwazją w zdrowotność drzewa. Przy tej metodzie otrzymuję około 500 ml soku na dobę. Ilość butelek dostosowuję do swoich potrzeb. Jeśli interesują Cię tematyka leczniczych darów natury, to polecam też przepis na nalewkę z propolisu. Jak przechowuję oskołę? Pasteryzacja soku z brzozy. Pobieram taką ilość oskoły, aby spożyć ją na bieżąco. Większe ilości, których nie wypijemy z rodziną w ciągu dnia, przechowuję w lodówce. W chłodnym miejscu możemy trzymać sok z brzozy do 3 dni. Po tym czasie może ulec mikrobiologicznemu zepsuciu, które objawia się zmętnieniem i zmianą zapachu. Za pomocą kwasku cytrynowego, przechowując dodatkowo w chłodnym miejscu, możemy przedłużyć termin spożycia do 10 dni. Sok z brzozy możemy także pasteryzować. Proces pasteryzacji oskoły jest identyczny, jak w przypadku przetworów na zimę. Możemy w ten sposób zachować świeżość soku do przyszłego roku. Sok z brzozy dostępny w sklepach jest pasteryzowany. Wysoka temperatura zabija część zdrowotnych właściwości. Pozyskiwanie soku z brzozy a prawo. Nie ma żadnego problemu w pozyskiwaniu soku z brzozy, która rośnie na naszej posesji. W przypadku, gdy brzoza rośnie na terenie nadleśnictwa lub sąsiada, powinniśmy otrzymać zgodę na pobieranie soku. W większości nie ma problemów i otrzymamy zgodę, jeśli pobieramy małe ilości bzowiny na własne potrzeby. Podsumowanie. Kiedyś każdy pił oskołę. Słowianie bez współczesnej nauki i medycyny znali jej magiczne właściwości. Dziś w modzie na zdrowy styl życia, bzowina wraca do łask. Możemy ja kupić w aptekach i w wielu sklepach ze zdrową żywnością. Ja jednak zalecam samodzielne zbieranie daru natury. Naturalny sok z brzozy wolny jest od ratyfikowanego cukru i konserwantów. Dodatkowo jest niepasteryzowany, przez co nie traci cennych składników. Sok z brzozy jest doskonałym i często pierwszym, naturalnym źródłem witamin, mikro i makro elementów dla organizmu wycieńczonego na przedwiośniu. Proces pozyskiwania jest oczywiście prosty i nie kosztowny. Wystarczy butelka i kawałek sznurka. Oprócz walorów smakowych i zdrowotnych, mamy także okazję do spaceru i przebywaniu na łonie natury z całą rodziną. Samodzielne pozyskiwanie oskoły daje satysfakcję nie do opisania. Szczerze polecam pozyskanie soku z brzozy. Continue Reading Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 12:42 Konsultacja merytoryczna: Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska ten tekst przeczytasz w 3 minuty Sok z brzozy, nazywany czasem eliksirem życia, to znany od dawna w medycynie naturalnej środek zapobiegający wielu schorzeniom i pomagający w ich leczeniu. Każdy z pewnością kojarzy to piękne drzewo o białym pniu i soczyście zielonych liściach. Oprócz tego, że upiększa ono krajobraz, posiada również szereg prozdrowotnych właściwości, a sok uzyskany z drzewa pełen jest niezwykle wartościowych składników. Najwięcej ich jest w soku z pnia drzewa, ale również bardzo wartościowy jest sok pozyskany z liści oraz pączków brzozy. IngridsI / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Sok z brzozy – na co pomaga? Sok z brzozy – przeciwwskazania Sok z brzozy – stosowanie Sok brzozowy zawiera między innymi naturalne przeciwutleniacze, garbniki, aminokwasy, miedź, żelazo, wapń, potas. Ceniony jest ze względu na swoje właściwości wzmacniające odporność, wspomagające w leczeniu chorób nerek, układu krwionośnego, wrzodów żołądka, anemii, rwy kulszowej i innych. Sok z brzozy dostępny jest w aptekach, a także sklepach ze zdrową żywnością i niektórych drogeriach. Należy jednak uważnie czytać skład i unikać produktów sztucznie dosładzanych. Sok z brzozy – na co pomaga? Ze względu na bogatą zawartość cennych dla zdrowia składników, sok z brzozy wskazany jest na wiele dolegliwości. Zawiera między innymi: potas, magnez, miedź, żelazo, fosfor, wapń, aminokwasy, witaminy z grupy B, witaminę C, sole mineralne, garbniki, kwas cytrynowy, kwas jabłkowy. Picie soku z brzozy może wspomóc organizm w leczeniu i zapobieganiu wielu schorzeniom. Oto najważniejsze zalety: wzmacnia odporność. Wspomaga w walce z wirusami, jest więc idealny na wczesną wiosnę i jesień, kiedy wzrasta zachorowalność na grypę oraz infekcje grypopodobne. Polecany w szczególności najbardziej podatnym na zachorowania na tego typu schorzenia, a więc dzieciom i osobom starszym; pomaga złagodzić dokuczliwe bóle reumatyczne, a szczególnie te związane z rwą kulszową. W tym przypadku najlepiej sprawdzi się maść z sokiem z brzozy; działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Sok uzyskany z dojrzewających pączków brzozy ma właściwości przeciwbólowe (kości, mięśnie, stawy) oraz przeciwgorączkowe, dlatego warto polecić go w okresie wzmożonych zachorowań na grypę i infekcje wirusowe; przeciwdziała anemii. Z uwagi na zawartość wielu składników, jak żelazo, wapń, potas, witaminy, aminokwasy, sok z brzozy można polecić osobom borykającym się z niedokrwistością; wspomaga funkcjonowanie układu krwionośnego. Profilaktyczne stosowanie soku z brzozy zapobiega zakrzepicy i chorobom niedokrwiennym serca; działa moczopędnie. "Odtruwa organizm" i zapobiega tworzeniu się złogów i kamieni moczowych (sprawdź Nerki - suplement w płynie, który w swoim składzie ma brzozę); łagodzi dokuczliwe dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, szczególnie wywołane przez wrzody żołądka; ma właściwości wspomagające właściwe funkcjonowanie wątroby; poprawia stan włosów i skóry. Sok z brzozy pomaga na problemy skórne. Używany do okładów i przemywania pomaga między innymi na gojenie się ran. W przypadku włosów słabych, skłonnych do wypadania, mało puszystych i pozbawionych blasku, może pomóc płukanka z soku z brzozy. Wypróbuj np. Ekologiczny sok z brzozy z pietruszką, który kupisz na Medonet Market. Możesz też sięgnąć po ekologiczną herbatkę na zdrowe nerki z brzozą i jałowcem. Ekstrakt z kory brzozy doskonale wpływa na sprężystość skóry, dzięki czemu stał się składnikiem licznych kosmetyków o naturalnym składzie takich jak: regenerujący krem brzozowy z betuliną; krem brzozowo-rokitnikowy z betuliną do codziennej pielęgnacji twarzy; regenerujący krem brzozowo-nagietkowy z betuliną do cery ze skłonnościami do podrażnień; krem brzozowy do cery suchej, kojący balsam do ciała Sylveco, krem nagietkowy Sylveco do cery łuszczącej się i skłonnej do podrażnień. Przyjmowanie preparatów ziołowych najlepiej skonsultować z lekarzem lub farmaceutą, ponieważ dobór odpowiedniego preparatu roślinnego wymaga równie dużej wiedzy, co w przypadku preparatu chemicznego. Należy pamiętać, że tego typu preparaty mogą wchodzić w interakcje z przyjmowanymi lekami, stanowiąc zagrożenie dla naszego zdrowia. Niektóre preparaty ziołowe mogą wywoływać bardzo silne działanie, dlatego należy przestrzegać wszystkich zaleceń i ograniczeń podanych przez producenta. Szczególną ostrożność przy ich stosowaniu muszą zachować kobiety w ciąży i matki karmiące. Sok z brzozy – przeciwwskazania Nawet tak bogaty w składniki, naturalny specyfik jak sok z brzozy jest przeciwwskazany w niektórych przypadkach. Kiedy nie powinno się sięgać po sok z brzozy? nadwrażliwość objawiająca się reakcjami skórnymi, jak wysypka, swędzenie, uczulenie na pyłek brzozy, niewydolność układu moczowego, niedrożność dróg moczowych, obrzęki występujące przy niektórych schorzeniach serca i nerek. Sok z brzozy – stosowanie Sok z brzozy ma specyficzny smak, dlatego można dodawać do niego np. miód lub sok z malin. Powinno się go pić na zimno, celem zachowania jak największej ilości jego cennych składników. Podczas kuracji przeciwdziałającej schorzeniom najlepiej powstrzymać się od picia kawy, alkoholu i unikać spożywania potraw, takich jak szpinak, szczaw, czekolada, mięso. W celach zdrowotnych powinno się pić sok z brzozy trzy razy dziennie po ćwierć szklanki przez około 2-3 tygodnie. Już teraz kup Ekologiczny sok z brzozy z pigwowcem, który dostępny jest na Medonet Market w opakowaniach po 270 ml lub 3 l. Sok z brzozy wykorzystywany jest również w kosmetyce. Do cery problematycznej polecamy balsam Sylveco dostępny na Medonet Market. Sok z brzozy pomaga usuwać nadmiar wody z organizmu, co pozwala cieszyć się jej zdrowym promiennym wyglądem. Kuracja pomaga zmniejszyć widoczność cellulitu, jeżeli przez około sześć tygodni spożywa się około 3/4 szklanki soku. Naturalny sok z brzozy jest doskonałą wcierką do włosów, wzmacniającą je, dodającą blasku i objętości. Można stosować go pod koniec mycia, nadaje włosom piękny połysk. Ekologiczny sok z brzozy z polskich lasów znajdziesz na Medonet Market. Zobacz również: Co poprawia odporność? Tych zasad warto przestrzegać w dobie koronawirusa Ile trwa odporność u osób, które przeszły COVID-19? Nowe badania Dieta na lepszą odporność. Sprawdź, co powinieneś teraz jeść codziennie Sok z brzozy brzoza miedź żelazo wapń potas choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy anemiarwa kulszowa choroby nerek witaminy z grupy Bwi witamina c grypa magnez dieta układ odpornościowy naturalne składniki reumatyzm Woda brzozowa przeciwutleniacze Betulina z kory brzozy wspomaga metabolizm Składnik kory brzozy, tzw. betulina obniża poziom cholesterolu we krwi, zapobiega otyłości związanej z dietą i zwiększa wrażliwość komórek na insulinę - informują... Napoje izotoniczne — co to i jak przygotować w domu? Napoje izotoniczne często kojarzą się z niezdrowymi, kolorowymi wodami. Jest w tym niestety sporo prawdy. Niektóre z nich zawierają barwniki syntetyczne, które w... Woda brzozowa – właściwości lecznicze i zastosowanie wody brzozowej Woda brzozowa to wodny roztwór soku z brzozy lub roztwór soku z brzozy i alkoholu etylowego (ten ostatni jest trwalszy). Woda brzozowa używana jest w celach...

jaka rurka do soku z brzozy